Narażenie na nanomateriały
Kluczowym aspektem każdej oceny ryzyka dotyczącej substancji niebezpiecznych jest ocena narażenia na tę substancję. Wynika to z tego, że chociaż chemikalia mogą stanowić pewne zagrożenia dla zdrowia, zagrożenia te nie urzeczywistniają się realizowane, jeżeli ludzie nie są faktycznie narażeni na działanie tych chemikaliów. Zasada ta odnosi się również do nanomateriałów. Dlatego niezbędne jest zrozumienie tego, czy i w jaki sposób ludzie mogą być narażeni na nanomateriały w życiu codziennym, w tym w pracy i w domu.
Nanomateriały z natury na ogół tworzą większe obiekty zwane agregatami i aglomeratami, które wpływają na sposób ich oddziaływania na przykład na tkankę płuc.
Ponadto w wielu produktach obecnie dostępnych na rynku nanomateriały są składnikiem różnych matryc, które mają wpływ na ich dostępność dla użytkownika lub środowiska.
Czy jednak nanomateriały mogą być uwalniane z takich matryc oraz jak łatwo nanomateriały odrywają się od większych agregatów i aglomeratów? Istnieją już ogólne ramy na potrzeby określania uwalniania nanomateriałów z proszków (ISO/TS 12025:2012).
Prowadzone są dodatkowe badania w celu opracowania nowych narzędzi takich jak detektory osobiste do pomiaru narażenia na nanocząstki w miejscu pracy.