Wat zijn de belangrijkste veiligheidsvraagstukken die in verschillende onderzoeksprojecten worden onderzocht?

De beoordeling van de veiligheid en toxiciteit van nanomaterialen is ingewikkeld en heeft veel facetten. Om de veiligheid van nanomaterialen te kunnen beoordelen, kijken wetenschappers naar een aantal belangrijke punten. Elk punt vertegenwoordigt een belangrijk stukje van de puzzel:

  • Fysisch-chemische karakterisering van nanomaterialen: hoe meet je op een goede manier parameters zoals grootte, vorm, oplosbaarheid en andere eigenschappen?
  • Hoe beïnvloeden nanomaterialen de gezondheid van mens en milieu?
  • Wat gebeurt er met nanomaterialen in het milieu? 
  • Blootstelling en modellering van blootstelling: hoe worden mensen aan nanomaterialen blootgesteld en hoe wordt het milieu blootgesteld? Hoe kan deze blootstelling worden gemeten en gemodelleerd?
  • Safe-by-design: hoe kunnen nanomaterialen worden ontworpen die al in de eerste fasen van het productonderzoek en de productontwikkeling veilig zijn?

Een belangrijk aspect van elk onderzoeksresultaat is, tot slot, de standaardisatie van de methodologie om de eigenschappen van nanomaterialen te onderzoeken. Onderzoeksprojecten gebruiken en ontwikkelen van nature nieuwe methoden en technieken om wetenschappelijke vragen te beantwoorden. Regelgevende instanties werken doorgaans echter met geharmoniseerde OESO-testrichtsnoeren of andere internationaal erkende en gevalideerde testmethoden.

Om wereldwijd vertrouwen te geven aan regelgevende instanties, moeten in laboratoria ontwikkelde nieuwe technieken en methoden worden geharmoniseerd en gestandaardiseerd. Daarvoor is wereldwijd intensieve coördinatie nodig tussen verschillende wetenschappers en regelgevende instanties.