Nanomaterialen in ons dagelijks leven

 

Nanomaterialen worden in bijna alle industriële sectoren en productcategorieën gebruikt, van cosmetica tot industriële chemische stoffen en geneesmiddelen.

Doordat ze zo algemeen worden gebruikt, kunnen consumenten, werknemers en het milieu op veel verschillende manieren aan nanomaterialen worden blootgesteld.

Werknemers werken met nanomaterialen als grondstoffen in fabricageprocessen. Wanneer deze nanomaterialen tijdens hun levenscyclus in verschillende downstreamtoepassingen worden verwerkt, gebruiken nog veel meer mensen deze materialen, hetzij in producten zoals verven of in artikelen zoals printers. Er is een verschil tussen de producten en artikelen die zijn vervaardigd met behulp van nanotechnologie, en de producten en artikelen die, wanneer ze worden gebruikt, nog steeds vrije nanodeeltjes bevatten.

Er bestaat brede consensus over dat nanomaterialen worden beschouwd als stoffen, net als andere stoffen. Dit geldt ook voor hun status in de context van regelgeving.

De definitie van een stof is zo breed dat deze ook alle vormen van stoffen bestrijkt, met inbegrip van deeltjes op een nanoschaal van 1-100 nm (d.w.z. nanomaterialen). Vergeleken met andere stoffen kunnen nanomaterialen zich echter anders gedragen, niet alleen wanneer ze worden gebruikt in producten of artikelen, maar ook vanuit de invalshoek van risicobeoordeling.

Het kan daarom nodig zijn om in de context van risicobeoordeling en risicobeheer onderscheid te maken tussen nanomaterialen en andere, grotere deeltjes.