Nanomaterialen zoeken
DISSEMINATION
PLATFORM
EUON - EU Observatory for Nanomaterials
Nanomaterials in the EU market
Hier kunt u zoeken naar nanomaterialen die momenteel in de Europese Unie (EU) op de markt zijn. De zoekresultaten zijn afkomstig van de openbare database voor chemische stoffen van het Europees Agentschap voor chemische stoffen (ECHA); de zoekresultaten bevatten ook aan externe gegevensbronnen ontleende gegevens, zoals hieronder beschreven.
- REACH-registraties: Sinds 1 januari 2020 zijn de betrokken bedrijven uit hoofde van Verordening (EG) nr. 1907/2006 (de REACH-verordening) verplicht gegevens in te dienen over nanovormen van stoffen als onderdeel van een REACH-registratiedossier (krachtens Verordening (EU) 2018/1881 van de Commissie van 3 december 2018 tot wijziging van Verordening (EG) nr. 1907/2006). De zoekresultaten bevatten registraties afkomstig uit de database voor chemische stoffen van ECHA die ten minste één nanovorm bevatten.
- Franse nationale inventaris: In 2013 voerde Frankrijk een kennisgevingsverplichting in voor nanomaterialen op de Franse markt. De kennisgevingen moeten jaarlijks door bedrijven of overheidslaboratoria worden bijgewerkt. De definitie van een nanomateriaal voor de Franse regeling is afgeleid van de aanbeveling van de Europese Commissie voor de definitie van een nanomateriaal en de drempel voor de kennisgevingsverplichting is 100 gram, d.w.z. lager dan de drempel van één ton per jaar waarvoor registratie verplicht is uit hoofde van de REACH-verordening. Hierbij moet worden opgemerkt dat de in de Franse inventaris vermelde hoeveelheden alleen betrekking hebben op de hoeveelheden van het nanomateriaal, terwijl de REACH-verordening uitgaat van de totale hoeveelheid van de geïmporteerde of op de markt van de EU geproduceerde stof, waaronder zowel de niet-nanovormen als de nanovormen van de stof.
- Belgische nationale inventaris: In België werd in 2016 een nationale regeling van kracht die voorziet in een kennisgevingverplichting met betrekking tot nanomaterialen. Onder deze verplichting vallen stoffen die zijn geproduceerd in nanoparticulaire toestand en waarvan meer dan 100 gram per jaar op de Belgische markt wordt gebracht. De definitie van een nanomateriaal voor de Belgische regeling is nagenoeg gelijk aan die van de aanbeveling van de Europese Commissie voor de definitie van een nanomateriaal. Hierbij moet worden opgemerkt dat natuurlijke, niet-chemisch gewijzigde stoffen en stoffen waarvan de nanodeeltjes als een bijproduct van menselijke activiteiten worden beschouwd, buiten de Belgische inventaris vallen. In concrete zin verplicht de Belgische inventaris de registratie van stoffen en mengsel die nanomaterialen bevatten. Daarnaast moeten voorwerpen en complexe objecten die één of meer nanomaterialen bevatten, worden aangemeld - hoewel deze kennisgevingsverplichting voor voorwerpen en complexe objecten nog niet van kracht is. Er gelden verschillende vrijstellingen, zoals voor kleurstoffen, cosmetica en biocides. Bedrijven moeten hun informatie eenmaal per jaar bijwerken.
- EU-inventaris van cosmetische producten: Verordening (EG) nr. 1223/2009 bevat specifieke regels voor het gebruik van nanomaterialen in cosmetische producten, hoewel de aanbeveling van de Europese Commissie voor de definitie van een nanomateriaal niet wordt gehanteerd. Nanomaterialen worden gedefinieerd als “een onoplosbaar of biopersistent en doelgericht gefabriceerd materiaal met een of meerdere externe dimensies, of een interne structuur, op een schaal van 1 tot 100 nm”. Een autorisatie voorafgaand aan het gebruik ervan in cosmetische producten is vereist voor producten zoals kleurstoffen, conserveringsmiddelen en UV-filters. De Europese Commissie heeft een catalogus gepubliceerd van cosmetische producten waarin nanomaterialen zijn verwerkt en werkt deze catalogus regelmatig bij op basis van gegevens die zijn ingediend via het Cosmetic Product Notification Portal (CPNP).
Er is sprake van verschillen in de definitie van nanomaterialen, het bestaan van specifieke vrijstellingen en de drempelwaarden voor de rapportage van hoeveelheden. Als een nanomateriaal in een bepaalde gegevensbron voorkomt, betekent dit dan ook niet dat het in al deze bronnen voorkomt. Voor nanomaterialen die bij de Franse of Belgische inventaris of via het Cosmetic Product Notification Portal zijn aangemeld, geldt niet automatisch dat de stof als nanovorm moet worden geregistreerd uit hoofde van de REACH-verordening. Andersom is dat ook niet zo.
Aangezien rapportageregels en -reikwijdten per bijdragende bron kunnen verschillen, is het niet altijd mogelijk om een in één van deze bronnen gerapporteerde stof te koppelen aan een stof in de database voor chemische stoffen van ECHA. Wanneer er geen koppelding mogelijk is, wordt de stof in de oorspronkelijke bron niet aangemeld in de EUON-tool “Zoeken naar nanomaterialen”. Bedrijven die nanomaterialen aanmelden bij de Franse of Belgische nationale inventaris, kunnen andere bedrijven zijn dan de bedrijven die registratieverplichtingen hebben uit hoofde van de REACH-verordening.
In veel gevallen kan een stof worden geproduceerd als nanovorm of als niet-nanovorm. Het is dan ook mogelijk dat een bepaalde stof door een bedrijf als nanovorm wordt aangemeld terwijl het door andere bedrijven niet als nanovorm wordt geproduceerd. Deze verschillen kunnen ertoe leiden dat een stof in een bepaalde bron als nanovorm voorkomt en in andere niet.
Afwijzing van aansprakelijkheid
Een deel van de zoekresultaten van de nanomateriaal-tool kan eigendom zijn van derden. In dat geval kan voor het gebruik van de informatie de voorafgaande toestemming van de rechthebbenden nodig zijn. Het Europees Agentschap voor chemische stoffen en de Europese Commissie geven geen garanties met betrekking tot de kwaliteit, bruikbaarheid en/of geschiktheid van de gegevens. Gebruik van deze informatie valt uitsluitend onder de verantwoordelijkheid van de gebruiker.
Raadpleeg voor meer informatie de juridische mededeling.
Related information