Nanotechnologie is een opkomende wetenschap die zich naar verwachting snel en sterk zal ontwikkelen. Voorspeld wordt dat nanotechnologie in de komende decennia in de EU een grote bijdrage zal leveren aan de groei van de economie en aan werkgelegenheid.

Volgens wetenschappers zullen we vier verschillende generaties gaan zien in de ontwikkeling van de nanotechnologie. We hebben nu de eerste, of mogelijk tweede generatie nanomaterialen.

De eerste generatie draait helemaal om materiaalkunde, waarbij eigenschappen worden verbeterd door ‘passieve nanostructuren’ te verwerken. Dit kan worden gedaan in de vorm van coatings en/of het gebruik van koolstofnanobuizen om plastics te versterken.

De tweede generatie maakt gebruik van actieve nanostructuren, bijvoorbeeld bioactieve structuren om een geneesmiddel toe te dienen aan een specifieke cel of een specifiek orgaan. Dit kan worden bereikt door het nanodeeltje te voorzien van een coating met specifieke eiwitten.

In de derde en vierde generatie neemt de complexiteit verder toe. Te denken valt aan een geavanceerd nanosysteem voor bijvoorbeeld nanorobotica in de derde generatie nanomaterialen en vervolgens een moleculair nanosysteem om de groei van kunstorganen te regelen in de vierde generatie.

 

Safe-by-design voor nanomaterialen

Momenteel onderzoeken wetenschappers de ontwikkeling van het concept ‘safe-by-design’ voor nanomaterialen. Het uitgangspunt is: in plaats van de veiligheid van nanomaterialen te testen nadat ze in de handel zijn gebracht, zou de veiligheidsbeoordeling moeten worden opgenomen in de ontwerp- en innovatiefase van de ontwikkeling van een nanomateriaal.

Het doel hiervan is ondernemingen al vroeg in de proces- en/of productontwikkeling een kosteneffectiever risicobeheer aan te reiken.