Nanotechnologia jest wschodzącą nauką, która prawdopodobnie będzie dynamicznie rozwijać się w przyszłości. Przewiduje się, że w nadchodzących dekadach znacząco przyczyni się do wzrostu gospodarczego i tworzenia miejsc pracy w UE.

Naukowcy wskazują na cztery kolejne generacje w rozwoju nanotechnologii. Obecnie mamy do czynienia z pierwszą, a być może drugą generacją nanomateriałów.

W pierwszej generacji nacisk położono na materiałoznawstwo i ulepszanie właściwości materiałów dzięki stosowaniu „pasywnych nanostruktur”. Przybierają one formę powłok i/lub nanorurek węglowych, które wzmacniają tworzywa sztuczne.

Druga generacja polega na wykorzystaniu aktywnych nanostruktur, na przykład bioaktywnych, dzięki którym lek trafia do określonej komórki docelowej lub narządu. Jest to możliwe np. poprzez powleczenie nanocząsteczki konkretnym rodzajem białka.

W trzeciej i czwartej generacji będziemy mieć do czynienia z jeszcze bardziej zaawansowanymi rozwiązaniami: od zaawansowanych nanosystemów, np. na potrzeby nanorobotyki, przez cząsteczkowy nanosystem, po kontrolowany rozwój sztucznych narządów w czwartej generacji nanomateriałów.

 

Projektowane nanomateriałów z uwzględnieniem kwestii bezpieczeństwa

Obecnie naukowcy są w trakcie opracowywania koncepcji „projektowania nanomateriałów z uwzględnieniem kwestii bezpieczeństwa”. Chodzi o to, by zamiast sprawdzania bezpieczeństwa nanomateriałów po wprowadzeniu ich na rynek, ocena bezpieczeństwa stała się jedną z faz projektowania i innowacji w rozwoju nanomateriałów.

Chodzi o zapewnienie firmom bardziej opłacalnego zarządzania ryzykiem na wczesnym etapie rozwoju procesów i/lub produktów.