Jak wykorzystuje się nanoleki?
Nanoleki mogą być wykorzystywane na wiele sposobów, umożliwiając zmniejszenie działań niepożądanych, szybsze wchłanianie leków i dostarczenie ich bezpośrednio do chorych komórek lub narządów przy jednoczesnym zapewnieniu spodziewanych wyników leczenia.
Substancja czynna może być wbudowana w takie struktury, jak liposomy. Liposomy to niewielkie ruchome nanostruktury o ścianie zbudowanej z lipidów, tak samo jak błona komórkowa. Można je wypełnić substancją czynną i w ten sposób dostarczyć ją do określonych komórek lub narządów w leczeniu raka lub innych chorób.
Lipidy w liposomach nie są farmakologicznie czynne, ale nanostruktura liposomu ma wpływ na to, w jaki sposób substancja czynna jest dostarczana w naszym organizmie. Do liposomu można też dołączyć specjalne cząsteczki, np. przeciwciała rozpoznawane przez określone receptory ulegające nadmiernej ekspresji w komórkach rakowych. Powoduje to selektywną akumulację leku w tkankach z rakiem, umożliwiając osiągnięcie tego samego efektu terapeutycznego przy mniejszej dawce leku. Ogranicza to także działania niepożądane, takie jak nudności czy wymioty.
Ukierunkowane dostarczanie leków za pomocą liposomów
Ograniczenie działań niepożądanych
Niektóre znane substancje czynne wytworzono już w postaci nanocząstek, aby zwiększyć ich rozpuszczalność. Pozwala to na wyeliminowanie toksycznych rozpuszczalników przy podawaniu leku i tym samym ogranicza działania niepożądane. Na przykład stosuje się już nanolek przeciwnowotworowy zawierający substancję czynną, która blokuje określony etap podziału komórkowego i powoduje śmierć komórki. Substancja ta jest nierozpuszczalna w wodzie, ale w połączeniu z białkiem tworzy rozpuszczalne nanocząstki, co umożliwia dożylne podawanie leku bez rozpuszczalników i zmniejsza stopień ciężkości działań niepożądanych.
Szybsze wchłanianie dzięki nanokryształom farmaceutycznym
Nanokryształy farmaceutyczne są nanocząstkami w postaci krystalicznej. Technologia nanokryształów może być stosowana do zwiększania rozpuszczalności i szybkości rozpuszczania substancji czynnej, co umożliwia szybsze wchłanianie i działanie substancji. Niektóre substancje słabo rozpuszczalne w wodzie można przekształcić do postaci nanocząstek. Lek zawierający taką substancję można następnie sporządzić w postaci tabletek, kapsułek lub roztworów jałowych do iniekcji.