Narażenie w miejscu pracy

Pracownicy mogą mieć kontakt z nanomateriałami na etapie produkcji. Mimo to narażenie na nanomateriały może dotyczyć także wielu innych pracowników na różnych etapach stosowania i łańcucha dostaw – przy obsłudze lub stosowaniu nanomateriałów bądź produktów je zawierających. Dlatego do narażenia może dojść w różnych okolicznościach i sytuacjach zawodowych, w których wykorzystywane, przenoszone bądź przetwarzane są nanomateriały. Substancje te mogą zostać uwolnione do powietrza i wciągnięte do płuc lub wejść w kontakt ze skórą – na przykład w placówkach opieki zdrowotnej, laboratoriach, przy pracach konserwacyjnych czy budowalnych.

W niektórych sytuacjach pracownicy, a nawet ich pracodawcy, mogą nie być świadomi, że stosują, obsługują lub przetwarzają nanomateriały lub zawierające je produkty i tym samym mogą być narażeni na nanomateriały. W takich sytuacjach najprawdopodobniej nie są stosowane wystarczające środki kontroli ryzyka.

Santé publique France, francuska agencja państwowa ds. zdrowia publicznego, sporządziła rejestr osób pracujących przy wytworzonych nanomateriałach – EpiNano – w celu monitorowania narażenia i ewentualnych skutków zdrowotnych u pracowników narażonych na nanorurki węglowe, dwutlenek tytanu, dwutlenek krzemu i sadzę w zakładach, w których produkuje się lub wykorzystuje takie materiały.

Dostępne są porady dotyczące zarządzania ryzykiem związanym z nanomateriałami w niektórych sektorach przemysłu. EU-OSHA opublikowała kilka broszur e-fakty na temat narażenia na nanomateriały i odpowiedniej profilaktyki w sektorze ochrony zdrowia i przy pracach konserwacyjnych. Inne organizacje również wydały przydatne informacje dotyczące poszczególnych branż, na przykład:

  • Sektor budowlany: Poradniki i narzędzia dla budownictwa opracowane w ramach finansowanego przez UE projektu SCAFFOLD, dotyczące innowacyjnych strategii, metod i narządzi do zarządzania ryzykiem zawodowym związanym z nanomateriałami wytworzonymi w budownictwie.
  • Branża meblarska: Informacje opracowane w ramach europejskiego dialogu społecznego między pracownikami i pracodawcami branży meblarskiej, Europejską Federacją Pracowników Budownictwa i Przemysłu Drzewnego (EFBWW), Europejską Federacją Producentów Mebli (UEA) i Europejską Konfederacją Przemysłu Meblarskiego (EFIC).